De Zwartste / The Blackest

[wickedwitch]

Edit: Here used to be an apalogy to the not Dutch readers because this poem is not in English.
Thanks to extremely nice reviews I decided to translate it into English. It is impossible to have the translation in rhyme and my writing skills in English aren't the same as in Dutch, but I did the translation as well as I could. If you see any mistakes, feel free to notify me, I'd appreciate it.

Well anyway it's called 'De Zwartste' (The Blackest) (and no not blackcest )) and is about the life of Bellatrix Lestrange, which of course also includes her Dark Lord. Events from the seventh book are included, so the poem contains spoilers.


De Zwartste

Een talentvolle en aantrekkelijke heks is was Bellatrix was
Toch was al snel wreedheid het enige wat men in haar ogen las
Ze koos op jonge leeftijd vrijwillig voor de Zwarte Kunsten
Ze verleende de Heer van het Duister met plezier haar gunsten

Er werd gefluisterd dat ze verliefd geworden was op hem
Ze hield van zijn lege ogen, bleke gezicht, hatelijke stem
Maar de Heer der Duisternis kent geen liefde, alleen haat en nijd
Daarna werd niemand meer met haar oorspronkelijke zelf verblijd

Deze hindernis vormde allerminst een barrière
Voor haar steeds verdorvener wordende carrière
Ze was een van zijn meest trouwe volgelingen
Ondanks de moeilijkheden die zij allen ondergingen

Ze werd een Dooddoener, de enige vrouwelijke nog wel
Hoewel nog op aarde, was ze al half in hel
Haar wereld bestond uit angst en terreur
Op zwart na kende ze geen kleur

Omdat de oude volbloed-traditie moest worden voortgezet
Gaf ze, hoewel tegen, jegens haar uithuwelijking geen verzet
Hoewel ze vanaf toen een Lestrange was, bleef ze Zwart
Ze voelde niets op haar bruiloft, geen greintje smart

Als de rechterhand van Voldemort ging het haar voor de wind
Hij was haar na al die tijd nog steeds goed gezind
Haar enige genoegdoening vond ze in doden en martelen
Ze voelde zich alleen leven als ze haar slachtoffers zag spartelen

Na enkele jaren werd haar meester verslagen
Nog steeds weigerde ze zichzelf af te vragen
Hoe dit alles toch zomaar had kunnen gebeuren
Ze werd opgesloten, en onderging dit zonder zeuren

Na veertien jaar was niet alleen haar schoonheid verwoest
Ook had de waanzin zich onontkeerbaar in haar vastgeroest
Tijdens die vreselijke jaren in Azkaban bleef ze trouw aan Voldemort
Toen hij haar liet ontsnappen, was ze door- en door gestoord

In de wederopstanding van het duister had ze een grote rol
Ze had er met groot enthousiasme de handen aan vol
De aanbidding voor haar meester was nog verder toegenomen
Maar ook beantwoording van die gevoelens werd haar ontnomen

Want hoe ouder hij werd, hoe minder hij kon voelen
Zijn vertrouwen in Bellatrix bleef bekoelen
Voor hem deed ze immer haar uiterste best
Maar zijn dorst naar meer macht werd nooit gelest

Zelfs haar eigen familie was niet langer veilig voor haar
Ze doodde haar achterneef en nichtje met schaterlach en handgebaar
Ook kinderen waren alles behalve veilig in haar omgeving
Haar gezelschap was voor velen hun akeligste beleving

Toch was dit alles voor Bellatrix niet genoeg
Ze deed alles voor haar heer, wat hij ook vroeg
Maar toen hij meer en meer volgelingen kreeg
Was zij niet meer degene die boven de rest uitsteeg

Haar missie in het Ministerie van Toverkunsten faalde
En zij was niet de enige die daar diep van baalde
Voldemort was buiten zichzelf en folterde haar
Ze stond het toe, zonder geklaag of ge-maar

Ze hield zichzelf voor dat ze deze behandeling had verdiend
En voelde zich door haar duistere meester goed bediend
Niks bracht haar vertrouwen in hem aan het wankelen
Haar liefde voor hem alleen deed haar nog sprankelen

Ze wilde haar fouten uit het verleden herstellen
Vastbesloten hem alleen nog goeds te hoeven vertellen
Besloot ze de door hem zo gehate Harry Potter te vangen
Dit was immers het enige wat hij van haar scheen te verlangen

Hoewel ze hem er bijna bij had weten te lappen
Wisten Potter en zijn vrienden te ontsnappen
Ze wierp nog een mes naar Harry en zijn maten
Op de dood van de huis-elf na mocht dat niet baten

Alweer moest ze daarom haar meesters pijnigingen ondergaan
Nog steeds was het met haar verering voor hem niet gedaan
Ze kon zichzelf er na dat alles niet toe aanzetten
Haarzelf voor meer kwaad, teleurstellingen en pijn te beletten

In het gevecht om Zweinstein probeerde ze wederom te scoren
Hier ging na een paar uur bloed verspillen haar leven verloren
Ze werd gedood door mevrouw Wezel in een emotioneel duel
Na al die eindeloze en wanhopige jaren restte haar nog één tel

In die laatste seconde was haar de wetenschap bekropen
Dat alles, met een beetje liefde, heel anders zou zijn gelopen
Als ze besloten had aan de kant van het goede te strijden
Had ze een leven vol pijn, angst en onzekerheid kunnen vermijden

[wicked bella]

OHHHH dit is zoooooooooo goed marian!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Waarom heeft niemand gereviewd hierop??!!!!! Het is echt GEWELDIG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Oké en ik meen dit hè!!!!!!!!!!!!!! Dus niet denken dat ik het alleen zeg om aardig te doen ofzo!!!!!!!!! Wow hoe lang ben je hiermee bezig geweest zeg?! Maar de moeite loont!!!!!!!!!!!!!!!!

Sorry for everyone who doesn't speak Dutch (which means: the rest). I said that it was INCREDIBLY GOOD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[wickedwitch]

Oh, Yvette, thank you so so so so very much. I gotta go now, but I will talk to you about it later if you like

[wickedbella]

You're welcome Marian^ ^. I really love your poem!!!!!!!!!!!!

[wickedwitch]

Thanks again!
I'm gonna translate it into English thanks to your overwhelming review

[bellatrixje]

Heel mooi!
De laatste 2 alinea's vind ik zo erg, waarom moest ze toch sterven !

So I really love it!

[wickedwitch]

Thanks Bellatrixje
Yes it's so sad JKR had to kill that poor woman just to prove that Molly could do magic as well

[wickedwitch]

Well here it is


The Blackest

A gifted and attractive witch is what Bellatrix was
Yet hate was the only thing one could see in her eyes
At a young age she voluntarily choose the Dark Arts
She was happy to be at the Dark Lord’s service

They said she had fallen in love with him
She didn’t even deny it, followed his voice blindly
But the Dark Lord doesn’t know love, only hate and anger
From that moment no one saw her true self ever again

This tiny obstacle wasn’t a barrier at all
For her career which became more and more vicious
She was one of his most loyal servants
Despite the troubles they all had to deal with

She became a Death Eater, even the only female one
Though still on earth, she was half in hell
Her world existed out of nothing but terror
She didn’t knew any other color than black

Because the old pure blood tradition had to be continued
She didn’t resist her marriage, though she didn’t love her husband
She became a Lestrange, but she remained Black
She didn’t feel anything at her wedding, not a bit of regret

As Voldemorts first lieutenant her life was going well
After all this time she was still his favorite
Her only pleasure she found in killing and torturing
She only felt alive when she saw her victims crawl

After a few years her Lord was defeated
She still refused herself to wonder
How this all could’ve happened the way it did
Se was locked up and endured this without complaining

Fourteen years later not only her beauty was destroyed
The madness had taken hold of her as well
During those horrible years in Azkaban she remained loyal
When Voldemort let her escape, she was completely insane

She had a major part in the return of the Darkness
She enthusiasticly spend all her time working for it
The worship for her lord had grown even more
But the answer of those feelings weren’t meant to be

Because the older he got, the less he could feel
His faith in Bella remained decreasing
For him she always did the best she could
But power he had never enough

Even her own family wasn’t safe for her
She killed two of her cousins, laughing loud
Children as well weren’t safe when she was around
Her company was to many their worst memory

Yet all this wasn’t enough for Bellatrix
She did everything for her Lord, no matter what
But when he got more and more followers
She wasn’t necessary anymore

Her mission at the Ministry of Magic failed
And she wasn’t the only one who was disappointed
Voldemort was furious and tortured her
She allowed it without trying to escape

She kept telling herself she deserved this treatment
And felt her master had served her well
Nothing could start her to doubt him
Only her love for him still could let her shine

She wanted to undo her mistakes from the past
Insisting to tell him only good news in the future
She decided to catch Harry Potter who he hated
That seemed to be the only thing he wished her to do

Although her attempt almost succeeded
The Potter boy and his friends could escape
She tried tot kill them by throwing a knife
But except for the death of the house elf that was useless

Again she had to stand her masters punishments
Still her loyalty and worship weren’t gone
After all this she couldn’t prevent herself
From more evil, disappointment and pain

She tried to compensate all during the battle at Hogwarts
After a few hours of sacrificing lifes hers ended as well
She was killed by Mrs. Weasley in an emotional dual
After all those endless years there was only one moment left

In that last second the thought had hit her
That with a little love, everything would’ve been different
If she would’ve decided to fight on the good side
She could’ve avoided a life filled with pain and fear

[Voodoo Dolly]

Oh that was terribly sad - wonderful but so sad I thought it was brilliant I can only imagine how awesome it must be with a rhymeing scheme but as a free-verse poem I thought it was wonderful. The translations excellent there are one or two lines here and there that really hit you like 'Though still on earth, she was half in hell' and the very last stanza was so touching. Fabulous writing, fabulous imagery *applauds*.

[wickedwitch]

Oh, thank you so very very very much!!!!
These reviews make me so incredible happy, you have no idea.
It really is an encouragement to keep writing when you know your little works are appreciated.

[hello]

[/b]. oye! where to begin?! it was all so terrific, but so sad at the same time. *seems the best of things tend to be on the sad side, don't they? lol* well, i definitely agree with Kait (Voodoo Dolly), the last stanza is really ... just wow. I can't even think of a way to describe it. *supermagnificentlygreat kudos*!![/font][/ul]

[wickedwitch]

Thank you thank you thank you thank you
*dances*

[darkqueen]

That was Amazing
But extremly touching
I loved it
Espesaly the last stanza

[wickedwitch]

I'm very glad you like it It was the first fanfic poem I ever wrote
Welcome to the forum, dark queen!

[toujours3pur]

I believe that I have to show my friend your poem, Wicked Witch, because it's very wonderful! (My friend loves poems like this!) Wonderful job!